Doğumları aşağı yukarı 45’le başlayıp 47-49 arası değişen, hatta bazen 51’e varan yani ortalamasına “47’liler” diyebileceğimiz bir grup gencin ideolojileri uğruna sindirilmelerini, yaşadıkları işkenceleri, öldürülmelerini konu edinen çok yönlü ve çok etkileyici bir kitaptı 47’liler.
Kozlu ailesinin ve ortanca çocukları Emine’nin etrafında şekillenen ve dalga dalga büyüyerek anlatılan bir Türkiye gerçeğini, yitip giden nice hayatı, iletişimsizliği, sevgisizliği, kuşak çatışmasını gözler önüne seren bu etkileyici kitap özellikle okunmalı ve hiçbir karakteri unutulmamalı diye düşünüyorum. Yaşayanlar zaten hiç unutmuyordur.
Füruzan, edebiyatımız için gerçekten çok önemli bir yazar. Tanışmayan kimse kalmasın isterim.
Hayatla piştiği gibi kitapla da pişmeli insan…
