Özlem Narin Yılmaz’ın kalemiyle seneler evvel Kapıyı İçeriden Kilitledim kitabıyla tanışmıştım. Çok nahif, çok duygu dolu bir kitaptı hala hatırlarım. Sonrasında yine yazarın Huzursuz Periler kitabını da okumuştum.
Uzun bir aradan sonra bu kez yazarın son kitabı İlmek İlmek’i okudum. Bir örgü motifli etrafında bir araya gelen yedi farklı kadının yedi hikayesini tıpkı örgü motifleri gibi bir araya getirmiş yazar. Ortak noktaları hayatlarındaki karanlığı örgülerle dağıtmaya çalışmaları. Her bir motif yeni bir hikayenin başlangıcı. İlmek ilmek, cümle cümle çoğalıyor bu hikayeler; büyüyüp birleşiyor. Birbiriyle anlamlanıyor. Bambaşka bir amaçla çıkılan yolda, hikaye çok farklı bir yola evriliyor. Bazen bir şeyi o kadar çok isteriz ki nu hayattaki tek gayemiz haline gelir. Öyle ki bir yerden sonra ne için istediğimizi unutup sadece isteme haline odaklanır, geri kalan her şeyi rafa kaldırırız. Bu yolda da aklımıza geleni yapmaktan geri durmayız. Günün sonunda bir de bakarız ki o çok istediğimiz şey, aslında bizim için doğru değil ve biz onu artık o kadar da istemiyoruz. Bu farkındalığı çok geç olmadan yaşayalım dilerim.
📌 #bizimbuyukchallengeimiz’25 | Bir kadın yazarın 45 yaşından sonra yazdığı bir kitap